مباني نظري و پيشينه تحقيق تاريخچه تلفن همراه

مباني نظري و پيشينه تحقيق تاريخچه تلفن همراه

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

تاريخچه تلفن همراه در جهان

براي رسيدن به تاريخچه نسبتا جامعي از تلاش‌هاي مخترعان تلفن همراه بايد از سال ۱۹۰۸ شروع كنيم. در آن زمان شخصي به نام «ناتان استابلفيلد»، اختراعي را ثبت كرد كه چيزي بيشتر از گوشي بدون سيم (وايرلس) با برد كوتاه نبود. در سال ۱۹۱۰ «لارس ماگنوس اريكسون»، تلفني را در اتوموبيلش نصب كرد كه البته كاركردي مثل يك تلفن موبايل نداشت، او هر بار كه در جايي متوقف مي‌شد، مي‌توانست با يك جفت سيم بلند، تلفن اتوموبيلش را به شبكه محلي تلفن متصل كند و تماس تلفني برقرار كند!

اما بعد از آن، دوره تلفن‌هاي راديويي آغاز شد. نخستين بار در سال ۱۹۲۶  مسافران درجه اول ترن‌هايي كه بين برلين و هامبورگ طي مسير مي‌كردند، مي‌توانستند از فناوري تلفن‌هاي راديويي استفاده كنند. در همين زمان خطوط هوايي مسافربري هم از همين فناوري براي مقاصد امنيتي بهره گرفتند.

در طي جنگ جهاني دوم فناوري تلفن‌هاي راديويي در مقياس گسترده در تانك‌هاي آلماني مورد استفاده قرار گرفت. بعد از اتمام جنگ جهاني دوم، پليس آلمان از همين فناوري ارتباطي تانك‌ها استفاده كرده و خودروهاي گشتي‌اش را مجهز به تلفن راديويي كرد.

در سال‌هاي نخست دهه ۴۰، شركت موتورلا، موفق شد، تلفن راديويي با قابليت برقراري ارتباط دو طرفه بسازد كه مي‌توانست در يك كوله‌پشتي قرار بگيرد، اين شركت سپس واكي- تاكي ساخت و بعد از آن هم موفق به ساخت تلفن راديويي‌اي شد كه گرچه اندازه‌اي به اندازه بازوي يك انسان داشت، اما مي‌توانست در دست گرفته شود و حمل شود، اين تلفن راديويي كاركرد نظامي پيدا كرد و نام هندي تاكي Handie-Talkie را بر آن گذاشتند.

در سال ۱۹۴۶ دو مهندس روس به نام شاپيرو و زاهاروچنكو، موفق شدند كه تلفن راديويي بسازند كه مي‌توانست از فاصله بيست كليومتري به شبكه محلي تلفن متصل شود.

سال ۱۹۴۷ سالي بود كه مهندسان شركت Bell براي نخستين بار فناوري ارتباطي شبكه سلولي را پيشنهاد كردند. در اين فناوري هر شبكه راديويي به تعدادي «سلول» تقسيم مي‌شود. هر سلول يك شش ضلعي است كه آنتني در هر رأس قرار مي‌گيرد. هر آنتن هم مي‌تواند از سه جهت امواج را دريافت و پخش كند. البته اين ايده تا سال‌هاي دهه ۶۰ عملا به مرحله عمل نرسيد.

در سال ۱۹۵۶ نخستين سيستم تمام خودكار تلفن موبايل موسوم به ^[1]MTA توسط شركت اريسكون به صورت تجاري در سوئد عرضه شد. اما تلفني كه آنها در اختيار كاربران قرار مي‌دادند، بسيار سنگين بود و ۴۰ كيلوگرم وزن داشت، اما در سال ۱۹۶۵، وزن اين تلفن‌هاي راديويي با استفاده از ترانزيستور به ۹ كيلوگرم رسيد. البته كاربران اين فناوري تا سال ۱۹۸۳، يعني زماني كه استفاده از آن متوقف شد، هرگز از ۶۰۰ نفر تجاوز نكرد. گرچه با اين سيستم هر دارنده تلفن، مي‌توانست به صورت خودكار با هر شماره‌اي كه مي‌خواست، تماس بگيرد، اما براي برقراري تماس با خود او، نياز به يك اپراتور واسط بود، به علاوه هر كاربر بايد حدس مي‌زد كه خودروي دوستش، در زمان برقراري تماس، در كجاست و تحت پوشش كدام دكل است!!

در سال ۱۹۶۰ شوروي سرويس تلفن موبايل‌اش را در مسكو راه انداخت و اين سامانه را تا سال ۱۹۷۰ در ۳۰ شهر ديگر اين كشور هم راه‌اندازي كرد.

از دهه ۱۹۶۰ ميلادي در كشور هاي اسكانديناوي (سوئد ، نروژ ، دانمارك و فنلاند) فكر متحرك يا سيار كردن تلفن و بكارگيري آن در مكان هاي مختلف به منظور بهره گيري بيشتر از اين وسيله ، پا گرفت و در اواخر آن دهه ، اولين تلفن نقطه به نقطه به كار گرفته شد كه نقطه عطفي در روند مخابراتي به شمار آمد و اين ايده ديرينه انسان به تحقق پيوست.

اين فناوري در سال ۱۹۷۵ ميلادي از سوي كشورهاي اسكانديناوي با سيستم آنالوگ به بازار عرضه شد. تلفن سيار اين سيستم بصورت لامپي و آنالوگ (غير هوشمند) بود كه پاسخگوي متقاضيان نبود. اين سيستم با يك مركز اصلي مرتبط بود و اين مركز محور ارتباط متقابل تلفنهايي بود كه هر يك جداگانه باهمان مركز و فركانس توان مبادله داشتند و امكان وصل اين سيستم به شبكه خودكار در سطح كل جامعه وجود نداشت. در پي تبديل اين سيستم به خودكار،اولين شبكه تلفن متحركNMT^[2]  نيز از سوي همين كشورها راه اندازي شد . در اوايل سال ۱۹۸۰ ميلادي ، استفاده از تلفن هاي ديجيتالي در اتومبيل مورد توجه قرار گرفت.

[1] Mobile Telephony Access

[2] Nordic Mobile Telephone