مباني نظري و پيشينه تحقيق كارآفريني و اشتغال

مباني نظري و پيشينه تحقيق كارآفريني  و اشتغال

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

كار آفريني عبارتست ازفرآيندي كه منجر به ايجاد رضايتمندي و يا تقاضاي جديد مي‌گردد. كارآفريني عبارت است از فرآيند ايجاد ارزش از راه تشكيل مجموعه منحصر به فردي  از منابع به منظور بهره‌گيري از فرصتها (احمد پوردارياني،1384).در ديدگاه فرآيندي به كار آفريني (متغير وابسته) بصورت يك فرآيند سيستمي نگريسته مي شود كه داراي يكسري ورودي(عوامل فردي،شخصيتي ،سازماني بعنوان متغيرهاي مستقل و عوامل محيطي بعنوان متغير كنترلي)،فرآيند پردازش و خروجي(رشد،تغييرونوآوري) مي باشد.

واژه كارآفريني از كلمه فرانسوي Entreprendre به معناي ”متعهد شدن “ نشأت گرفته است . بنابر تعريف واژه نامه دانشگاهي وبستر ”كارآفرين كسي است كه متعهد ميشود مخاطره هاي يك فعاليت اقتصادي را سازماندهي،اداره و تقبل كند(احمد پور دارياني، محمود ، 1375)

سه دليل مهم توجه به موضوع كارآفريني عبارتند از توليد ثروت، توسعه تكنولوژي و اشتغال مولد.در موارد زيادي اين مفهوم را به اشتباه صرفا معادل اشتغال زايي تعريف كرده اند. از اواخر دهه هفتاد در بسياري از كشورهاي پيشرفته به علت تغيير در ارزشها و گرايشهاي جامعه و تغييرات جمعيت شناختي ، موجي از كسب و كارهاي كوچك و افراد خود اشتغال به وجود آمدند به گونه اي كه اين موضوع باعث شده است تا مقوله كارآفريني از جنبه هاي متعدد و بوسيله رشته هاي مختلف علمي نظير اقتصاد ، مديريت ، جامعه شناسي و روانشناسي مورد مطالعه قرار گيرد(Hayton,2005,p25).

تامپسون ( 2000) كارآفريني را فرايندي مي‌داند كه در آن بتوان با استفاده از خلاقيت، عضو جديد را همراه با  ارزش جديد با استفاده از زمان، منابع، ريسك و به كارگيري ديگر عوامل به وجود آورد. چرچيل درباره كارآفريني با نگاه متفاوتي معتقد است : كارآفرينان بايد بر حركت ها و بهبودهاي مستمري متمركز شوند كه به صورت مداوم در پي بهره برداري از ريسك‌ها و فرصت‌هاي قابل كنترل باشد (ناهيد،1391،ص42).